زبان برنامهنویسی Rust به عنوان یک زبان امنتر نسبت به C شناخته میشود، به دلیل طراحی خاص آن که هدف اصلیاش کاهش خطاهای رایج در برنامهنویسی سیستمهاست. یکی از بزرگترین مشکلات زبان C، مدیریت حافظه است که میتواند به بروز آسیبپذیریهایی مانند overflow، buffer underflow و memory leaks منجر شود. Rust با استفاده از سیستم مالکیت و اعتبارسنجی زمان کامپایل، این مشکلات را به حداقل میرساند. بهطور خاص، Rust هیچگاه اجازه نمیدهد که یک اشارهگر به یک منطقه حافظه غیرمعتبر اشاره کند و این موضوع به جلوگیری از بروز خطاهای جدی در زمان اجرا کمک میکند. علاوه بر این، Rust از مفهوم borrowing و references برای مدیریت حافظه استفاده میکند که این کار به توسعهدهندگان این امکان را میدهد تا از منابع به شیوهای ایمنتر و کارآمدتر استفاده کنند. این ویژگیها باعث میشوند که Rust بهعنوان یک زبان مناسب برای توسعه نرمافزارهای حساس به امنیت شناخته شود و به برنامهنویسان اجازه دهد بدون نگرانی از بروز مشکلات رایج در C، کدهای خود را بنویسند و اجرا کنند. علاوه بر ویژگیهای امنیتی، Rust همچنین به لحاظ عملکردی نیز بسیار قوی است. بهطور کلی، برنامههای نوشته شده با Rust میتوانند به اندازه برنامههای نوشته شده با C سریع و کارآمد باشند. این زبان بهدلیل اینکه به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا از مزایای عملکردی زبان C بهرهبرند، در عین حال مسائل امنیتی را نیز حل کند، به سرعت در حال محبوبیت است. در واقع، Rust نه تنها برای سیستمهای سطح پایین بلکه برای توسعه نرمافزارهای وب و اپلیکیشنهای مدرن نیز مناسب است. این زبان به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا برنامههای با کیفیت بالا و ایمن بسازند، که در دنیای امروز بهخصوص در زمینههایی مانند اینترنت اشیاء و رایانش ابری اهمیت بسیار زیادی دارد. در نهایت، انتخاب Rust به عنوان زبان اصلی برای توسعه نرمافزارها میتواند به کاهش هزینههای نگهداری و زمان توسعه منجر شود، زیرا با کاهش خطاهای مربوط به حافظه، نیاز به رفع خطاهای پیچیده و زمانبر کاهش مییابد.